برای کالیبره کردن دستگاه های اندازه گیری، از یک دستگاه کالیبراتور یا همان دستگاه استاندارد استفاده می شود. شیوه کالیبراسیون به این صورت است که ابتدا مقایسه بین اندازه گیری ها و یک اندازه گیری صحیح در یک دستگاه تنظیم شده، صورت می گیرد و اندازه گیری دیگر تا جایی که ممکن است به همین طریق با دستگاه دوم صورت می گیرد. این دستگاه دوم با نام های مختلفی از جمله واحد تحت تست، دستگاه تست و… نامیده می شود.
انجمن بین المللی وزن و اندازه گیری تعریفی رسمی برای کالیبراسیون بیان می کنند که عبارت است از “عملی که تحت شرایط مشخص در مرحله اول، بین مقادیر کمیتی با مواردی که در رابطه با صحت اندازه گیری آنها اطمینانی وجود ندارد رابطه ایجاد می کند که مقادیر بدست آمده توسط استاندارد های اندازه گیری و موارد غیرمطمئن اندازه گیری که از دستگاه کالیبراتور ایجاد می شود، مطابقت دارند. در مرحله بعد، از این اطلاعات برای ایجاد یک رابطه برای مشاهده ی نتایج اندازه گیری بدست آمده از یک شاخص استفاده می شود.”
با طراحی دستگاه اندازه گیری ای که نیاز به کالیبره شدن دارد فرآیند کالیبراسیون آغاز می شود، دستگاه کالیبراتور مورد استفاده باید قادر به حفظ کالیبراسیون در زمان کالیبراسیون باشد. این بدین معناست که دستگاه کالیبراتور باید قادر به این باشد که در طول زمان معقولی که به کار گرفته می شود، اندازه گیری ها را در تلرانس مهندسی انجام دهد. تلرانس مهندسی به توانایی ای گفته می شود که یک دستگاه در پی تغییراتی که انجام می شود، عملکرد خود را حفظ می کند. با طراحی دستگاه کالیبره با چنین مشخصاتی، احتمال عمل کردن دستگاه کالیبراتور، آنطور که انتظار می رود را بالا می برد. هدف اصلی کالیبراسیون حفظ کیفیت اندازه گیری و مطمئن شدن از کارکرد دست دستگاه است.
عمل کالیبراسیون و اندازه گیری های بعدی باید طبق واحدهای اندازه گیری که به صورت بین المللی قابل پیگیری باشند انجام شود تا کیفیت این اعمال و نتایجی که به دست می آید، افزایش بیابند. این امر به واسطه ی یک مقایسه ی رسمی با یک استاندارد که در ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم با استاندارد های ملی، واحدهای بین المللی و یا استاندارد مواد مرجع و مورد تایید می باشد، فراهم می شود.
◄ درخواست خرید خود را در فرم زیر برای ما ارسال کنید ►
