دردسر استفاده از پوآر های شیشه ای به نسبت میکرو پیپت ها بیشتر می باشد ولی اگر حجم مایعی که با آن کار می کنید در محدوده ی 100 میکرو لیتر یا بیشتر باشد با استفاده از یک پیپت شیشه ای کار بسیار بیشتری می توانید بکنید ، با این شرط که از کاری که می کنید آگاهی داشته باشید .
به عنوان نمونه ، اگر 15 نمونه در اختیار شما باشد که 5 عدد از آن ها نیاز به 400 میکرو لیتر پاک کننده و 10 عدد از آن ها نیاز به 300 میکرو لیتر داشته باشند ، می توانید یک پیپت 5 میلی لیتری را به کار بگیرید و کار را به تنهایی با آن انجام دهید در حالی که همکار دیگری که در آزمایشگاه دارید هنوز در تلاش برای انجام کار با استفاده از یک میکرو پیپت باشد .
گرچه ، استفاده از آن ها یقینا باید به همراه یک مهارت اکتسابی باشد . روش های متعددی به منظور کشیدن مایع به داخل یک پیپت شیشه ای و به خارج دادن آن به چشم می خورد . دانشجویان معمولا پمپ های پیپت را ترجیح می دهند ، ولی ( به نظر ما ) پوآر ها باعث می شوند شما کنترل بیشتری در اختیار داشته باشید .
شیوه ی به کارگیری پیپت ها با پوآر ها
به منظور استفاده از یک پوآر ، بخش کروی بزرگ آن را فشار دهید و در همان حین گردن را در قسمت A با دو انگشت خود تحت فشار قرار دهید تا به دنبال آن هوای موجود در آن خارج شود ( بعضی از پوآر ها دکمه هایی در بخش A ندارند – آن جا را فقط در این صورت فشار دهید ) سپس پیپت را به سوراخ حباب پوآر متصل کنید .
پیپت را با غوطه ور ساختن نوک آن درون مایع و فشار دادن دکمه ی مکیدن ( S ) روی لوله ی عمودی پوآر پر کنید ، تا به دنبال آن حجم مطلوبی از مایع را روی پیپت داشته باشید .
به منظور خالی کردن حجم دلخواهی از مایع ، دکمه ی خالی کردن ( E ) را روی لوله ی افقی حباب فشار دهید تا به دنبال آن مایع به بیرون راه یابد . اگر خواهان خالی کردن کل حجم مایع هستید ، متوجه می شوید برخی از مایعات آزمایشگاهی در بخش انتهایی پیپت گیر کرده اند . شما با فشار دادن حفره ی واقع شده در انتهای لوله ی افقی در حینی که به شکل همزمان E را فشار می دهید می توانید تا آخرین قطره از مایع را به بیرون هدایت کنید .
در پایان می توانید این کار را با یک دست انجام دهید ، ولی برای این کار بایستی تمرین کرده و مهارت کسب کنید .
